Szanowni Rodzice, bezpieczeństwo naszych dzieci jest najważniejsze.
STOP CYBERPRZEMOCY!
Internet, obok telewizji i telefonii komórkowej, jest jednym z najpotężniejszych mediów. Z
jednej strony ułatwia dostęp do wielu potrzebnych informacji, z drugiej zaś jest szkodliwy wychowawczo. Przemoc rówieśnicza z użyciem mediów elektronicznych stała się w ostatnich latach poważną kwestią społeczną. Wyniki badań pokazują, że przemocy w sieci doświadcza ponad połowa dzieci w Polsce! Specyfika Internetu i telefonów komórkowych powoduje, że nawet pozornie błahe akty cyberprzemocy stanowią dla ich ofiar poważny problem, z którym często nie potrafią sobie poradzić. Problem cyberprzemocy w oczywisty sposób dotyczy szkół.
Co to jest cyberprzemoc?
Cyberprzemoc (ang. cyberbullying) to inaczej przemoc z użyciem nowych technologii. Cyberprzemoc to takie zachowanie, które krzywdzi emocjonalnie drugiego człowieka. Do takich działań zalicza się m.in.: prześladowanie, zastraszanie, nękanie, wyśmiewanie innych osób, wyzywanie, straszenie, poniżanie kogoś w internecie lub przy użyciu telefonu, robienie komuś zdjęć lub filmów bez jego zgody, publikowanie ich i rozsyłanie lub podszywanie się pod kogoś w sieci. Najpopularniejszymi narzędziami typu elektronicznego są: SMS-y, e-maile, witryny internetowe, fora dyskusyjne, portale społecznościowe, komunikatory sieciowe takie, jak Gadu-Gadu lub Tlen.pl oraz Facebook i inne. Osobę dopuszczającą się takich czynów określa się stalkerem.
Cyberprzemoc może dotknąć wszystkich użytkowników Internetu, bez względu na wiek czy poziom umiejętności posługiwania się komputerem. Sprawcy cyberprzemocy mają wrażenie że są anonimowi, co pobudza i zachęca ich do działania. Prześladowanie przez internet jest szczególnie groźne dlatego, że kompromitujące czy poniżające materiały są dostępne w krótkim czasie dla wielu osób i pozostają w sieci na zawsze, jako kopie na wielu komputerach, nawet po ustaleniu i ukaraniu sprawcy.
W przeciwieństwie do przemocy fizycznej, cyberprzemoc nie zostawia śladów na ciele i nie widać jej gołym okiem.
Akty cyberprzemocy mogą wyglądać niewinnie, potrafią jednak wyrządzać bardzo dużą krzywdę. Chociaż z perspektywy osoby dorosłej przynajmniej część działań tego typu jest co najwyżej irytująca, dla dziecka mogą być one osobistą tragedią. Wrzucony do sieci film dokumentujący np. niezdarne zachowanie dziecka, opatrzony komentarzami nieznajomych osób, eskalacja złośliwości wobec prób obrony, obawa, że wszyscy znajomi dziecka już film widzieli, nieudane próby usunięcia go z sieci, świadomość, że film jest oglądany przez kolejne osoby – wszystko to może rodzić u dziecka negatywne emocje, głęboką frustrację, poczucie bezradności, a w skrajnych przypadkach prowadzić nawet do prób samobójczych.
Charakterystyczną cechą cyberprzemocy, wyróżniającą ją od przemocy tradycyjnej, jest jej ciągłość trwania. Cyberprzemoc nie kończy się wraz z wyłączeniem komputera, przenosi się na szkolne życie dziecka. Dziecko w takiej sytuacji żyje w nieustannym poczuciu zagrożenia – obawia się następnych ataków lub reakcji kolejnych osób, które są świadkami jego upokorzenia. Często również czuje się osamotnione.
Jak postępować w przypadku, gdy Państwa dziecko padnie ofiarą agresji elektronicznej?
W takim przypadku bardzo ważne jest udzielenie dziecku wsparcia psychologicznego, a równocześnie – zadbanie np. o zablokowanie ośmieszających publikacji lub krzywdzących materiałów (w tym celu należy skontaktować się z administratorem serwisu, w którym zostały opublikowane). Wcześniej jednak należy zabezpieczyć dowody – mogą to być, w zależności od sytuacji: zrzuty ekranu, SMS-y z pogróżkami, zapis rozmów z komunikatorów internetowych lub czatowych, obraźliwe maile. Mogą one pomóc w zidentyfikowaniu sprawcy. Jeśli doszło do przestępstwa, należy o sprawie poinformować policję. Podobnie należy postąpić, jeśli sprawca pozostaje nieznany, policja może uzyskać dostęp do billingów telefonicznych lub logów z serwera administratora serwisu pozwalające na zidentyfikowanie go. Wsparcie psychologiczne w przypadkach cyberprzemocy i porad dotyczących rozwiązywania problemów z nią związanych można znaleźć również u konsultantów bezpłatnych telefonów zaufania dla dzieci i młodzieży 116111 (www.116111.pl) oraz 800100100 (www.800100100.pl) dla rodziców i nauczycieli.
Jeśli Państwa dzieci są świadkami cyberprzemocy:
- Niech nie przesyłają dalej ośmieszających wiadomości;
- Niech starają się pomóc pokrzywdzonej osobie poprzez poinformowanie osoby dorosłej o zaistniałej sytuacji;
- Jeśli Państwa dziecko znalazło w sieci lub otrzymało przez telefon informacje ośmieszające kogoś – niech zatrzyma łańcuszek cyberprzemocy - nie przesyła tych informacji dalej.
Należy pamiętać, że cyberprzemoc to nie tylko ofiary, ale również sprawcy, którymi bardzo często są właśnie młodzi internauci. Niezwykle ważna jest więc świadomość możliwych konsekwencji - również prawnych - takich działań oraz podkreślanie wagi poszanowania nie tylko własnej, ale i cudzej prywatności.
Niech Państwo pamiętają!
W sytuacjach zagrożenia zawsze należy szukać pomocy!
W artykule wykorzystano strony internetowe:
www.saferinternet.pl/pl/cyberprzemoc
pl.wikipedia.org/wiki/Cyberprzemoc
www.116111.pl/problemy/czym-jest-cyberprzemoc,aid,53
Literatura:
Łukasz Wojtasik (red.) „Jak reagować na cyberprzemoc?” Poradnik dla szkół. Wydanie II Biblioteka programu „Dziecko w Sieci” Fundacji Dzieci Niczyje
Opr. A Mułyk-Noga